Sözcüklerin anlam bulduğu zamanların özlemi sardı yüreğimi. Bir zamanlar sözler, sözcükler tek bir anlam içerirdi. Her cümle sevgi ile başlar özlem ile devam eder, kavuşmak ümidi ile biterdi. Cümlenin özü onun ismiydi. Aradan yıllar yıllar geçti. İçimdeki sevgi bitmiş gibi değil de olgunlaşmış gibi. Derin bir sevgi var. Gençliğimin verdiği fırtına ile harlanmış, reddedilmenin verdiği hırs ile sarılmış ve en önemlisi onun ismini dahi duyduğumda yüreğimin titrediği bir sevgiydi. Şimdi ise yüreğimde hissettiğim derin bir sevgi. Derin ve bir o kadarda anlamlı.
Görüyorum ki gençliğimin fırtınası dinmiş. Onun yerine derin bir dinginlik kaplamış. Reddedilmenin verdiği hırs yerine kabullenmenin verdiği huzur fakat değişmeyen tek şey ona duyduğum muhabbet. Aslında bu hisleri uzun bir süredir hissediyordum fakat ona bir şehir kadar yakın olunca yoğunlaştı ve anlam kazandı. Her ne olursa olsun bu sevgi hep varlığı yüreğim gizli zindanında sürdürecek.
Çok uzun süre ondan haber alamadım bazı şeyleri bilirdim ama. Bir sevdiğinin olduğunu ve mutlu olduğunu resimlerden görürdüm. Ama sadece bu kadar. Mutlu olduğunu bilmek yetiyordu bana her ne kadar üzülsem de.
Her ne olursa olsun yine de özlüyor işte insan. O trenin kaçtığını bile bile özlemek özlem kelimesinin en acı halidir herhâlde. Şimdi ne yapıyor kim bilir ? Bu soru ara ara yoklardı ama bu gün sanki bir soğuk su gibi titretti yüreğimi. Korlaşmış o acıya nefes oldu. Bilmek istiyorum ne yaptığını? Mutlu mudur acaba, bu gün ne yemek yediğini, kedisinin ismini, annesi ile arasının nasıl olduğunu, neyden nefret ettiğini, kime kızdığını , kimler le tanıştığını bilmek istiyorum. Sadece bilmek istiyorum iyi mi kötü olduğunu.
Hiçbir şeyin değişmeyeceğini bildiğim halde onu görmek istiyorum. Uzaktan bir iki dakika o kadar. Yanında hayalet olmak istiyorum. Sevdiğine bakarken ona bakmak istiyorum. Ben hiç o bakışı göremedim.
Termodinamik yasasına göre enerji yoktan var vardan yok olamaz. Benim yüreğimde ki bu sevgi de bir anda yok olacak değil elbet ki zaten yok olmadı. Sadece farklı formlara dönüştü. Ben o sevgiyi yüreğimde savaş nişanı olarak gururla taşıyorum. Eğer o sevgi olmasaydı bende bu halde olmaya bilirdim. Beni bu sevgi büyüttü desem abartıyor olmam. O gemi çoktan gitse de ben hep o limanda olmaya devam edeceğim.
